Mobiliteitskaarten zijn er op de Nederlandse markt inmiddels in alle geuren en kleuren. Handig zo’n stukje plastic waarmee je het ov in komt, bij de laadpaal/pomp kunt afrekenen, kan parkeren en de deelauto mee kunt openen… maar volgens Radiuz is dat niet de kracht van hun mobiliteitskaart. Victor van den Berg van Radiuz over de zin, maar vooral onzin van een stukje plastic.
Het mag vreemd klinken: voor de twee doorgaans grootste kostenposten, personeel en huisvesting, organiseren bedrijven van alles. Voor een verhuizing is er een makelaar, voor het aantrekken van personeel een wervingsbureau. Maar voor mobiliteit? De derde, of soms wel tweede kostenpost van een bedrijf? Van den Berg zegt het niet met zoveel woorden, maar menig bedrijf doet maar wat op dat vlak. “Men weet doorgaans niet wat mobiliteit nu precies kost, het overzicht is kwijt. Dat komt natuurlijk omdat de kosten versnipperd zitten doorheen de organisatie; HR is ermee bezig, inkoop, facility en misschien is er wel een wagenparkbeheerder. Bovendien reist een deel van de werknemers met de trein, de ander met de auto en weer een ander deel doet beiden. Het levert een stroom op van facturen en declaratiestromen die doorgaans niet inzichtelijk zijn.”
Victor van den Berg van Radiuz
De Radiuz-kaart is er dus met name voor om die declaratiestromen wel inzichtelijk te maken. Het (geautomatiseerde) systeem erachter schiet het dan zo de boeken in. Dat scheelt kosten, hoewel dat voor veel klanten van Radiuz niet eens het uitgangspunt is. T-Mobile heeft bijvoorbeeld sinds begin dit jaar gekozen voor Radiuz (zie kader). Manager HR Operations & Facility services Brian van der Grift van de telecomreus wilde voornamelijk af van de administratieve rompslomp.
Beheersbaar
Om een indruk te geven van die rompslomp: werkgevers vergoeden woon-werkverkeer anders dan zakelijke ritten met de privéauto. Openbaar vervoer wordt vergoed maar niet in de weekenden. Althans, afhankelijk van de afspraken. Voor de fiets geldt weer een andere woon-werkvergoeding dan de auto. Van den Berg: “Met 10 medewerkers kan een ondernemer dat allemaal nog wel zelf regelen. Met 150 mensen wordt het al ingewikkeld. Als je 700 werknemers hebt die heen en terug met de trein gaan, dan zit je al met 1400 declaraties per dag. Maal 20 dagen in de maand… houdt maar eens zicht op al die transacties.”
Al die regels worden aan de voorkant duidelijk en komen in de backoffice allemaal op de juiste plek terecht
Naast dit inzicht en administratief gemak wordt met het Radiuz-systeem tegelijkertijd ‘aan de voorkant’ duidelijk wie nu precies waar recht op heeft. Want ook daar ontbreekt vaak het inzicht. Al die verschillende afspraken, waarbij werknemer A eerste klas mag reizen in de trein en gebruik mag maken van de ov-fiets en werknemer B, die een functie-gerelateerde leaseauto heeft, mag met de auto de stad in en daar parkeren. “Al die regels worden aan de voorkant duidelijk en komen in de backoffice allemaal op de juiste plek terecht. Bedenk ook dat werknemers steeds meer flexibele vormen van mobiliteit willen. Prima natuurlijk. Maar die toenemende flexibele mobiliteit moet wel beheersbaar blijven!”
Noodzakelijk kwaad
Radiuz legt als het ware een dienstverleningsschil over al die leveranciers van mobiliteit. Men voegt geen waarde toe aan de mobiliteit zelf, treinen gaan er niet door op tijd rijden, brandstof wordt niet goedkoper en parkeren niet aangenamer. Bij Radiuz wordt er ook niet verdiend op die mobiliteit, in tegenstelling tot veel andere kaarten die er overal een marge op pakken. Eigenlijk is de pas zelf een ‘noodzakelijk kwaad’, zegt Van den Berg. “We willen afgerekend worden op onze dienstverlening. Daar draait het om. Het liefst willen we af van dat stukje plastic, binnen een paar jaar verwacht ik ook helemaal over te gaan op de smartphone. Waarbij we overigens ook andere kaartleveranciers kunnen aansluiten. We werken met een open platform waar iedere leverancier aan kan worden gehangen.”
Is Radiuz eenmaal binnen bij een klant, dan wordt er doorgaans gefaseerd gestart met de (omvangrijke) dienstverlening. Een soort modulaire opbouw, waarbij er in eerste instantie vooral de mobiliteitsstromen en reispatronen in kaart worden gebracht. Waarbij met soms simpele adviezen, bijvoorbeeld om te werken met andere ov-producten, al forse besparingen kunnen worden geboekt. Als eenmaal helder is hoeveel geld en tijd in de gehele mobiliteit wordt gestoken, kan Radiuz slagen maken. Dan gaan bedrijven van soms wel 12 leveranciers op het gebied van mobiliteit terug naar één. “Dat is feitelijk onze grote slagkracht: klanten krijgen één aanspreekpunt en daarmee grip op de kosten én op het aantal FTE. Daar zitten forse besparingen. Al gaat het dus niet zozeer om de besparingen; men wil uiteindelijk vooral af van dat hele gedoe.”
